Ko艣ci贸艂 艣w. Leonarda w Przedborzu (Pawe艂 Grabalski) |
09.01.2012. | |
Przy ul. Krakowskiej w Przedborzu stoi drewniany krzy偶, jakich wiele w okolicy. Jak m贸wi膮 starsi mieszka艅cy, krzy偶 w tym miejscu stoi od dawna. Wida膰 go te偶 na starych fotografiach Przedborza. W 2011 roku zosta艂 odnowiony przez mieszka艅c贸w, pomalowany, zrobiono nowe ogrodzenie, o czym informuje tabliczka znajduj膮ca si臋 w dolnej cz臋艣ci krzy偶a o tre艣ci: „Odnowiono na pami膮tk臋 Beatyfikacji Papie偶a Jana Paw艂a II dnia 1 maja 2011 r.”.
Prawdopodobnie krzy偶 ma upami臋tnia膰 ko艣ci贸艂 szpitalny 艣w. Leonarda, kt贸ry stan膮艂 w XVII wieku w rozwidleniu obecnych ulic Krakowskiej i Ko艣cielnej. 艢wiadczy膰 o tym mo偶e wizerunek Jezusa Ukrzy偶owanego, zwr贸cony w stron臋 ul. Ko艣cielnej.
W 1642 roku ks. Simonides wst膮pi艂 do klasztoru, a nowym proboszczem ko艣cio艂a zosta艂 ks. Marcin Oxy艅ski. Ubodzy szpitalni zobowi膮zani byli dba膰 o porz膮dek w ko艣ciele i na cmentarzu, a w ka偶d膮 niedziel臋 i 艣wi臋ta w przedsionku 艣piewa膰 pie艣艅 „Bogurodzica”. W 1834 roku, kiedy sp艂on膮艂 ko艣ci贸艂 parafialny, ko艣ci贸艂 艣w. Leonarda wyremontowano i przez 12 lat odprawiano w nim parafialne nabo偶e艅stwa. W o艂tarzu g艂贸wnym znajdowa艂 si臋 obraz Naj艣wi臋tszej Maryi Panny, a nad nim obraz 艣w. Barbary. Po lewej stronie by艂 o艂tarz 艣w. Walentego, a po prawej 艣w. Antoniego, oba przeniesione z ko艣cio艂a parafialnego, chocia偶 o艂tarz 艣w. Antoniego istnia艂 w tym ko艣ciele wcze艣niej i m贸g艂 by膰 zabrany do ko艣cio艂a parafialnego (bractwo religijne 艣w. Antoniego funkcjonowa艂o przy ko艣ciele szpitalnym). St膮d te偶 m贸g艂 przyby膰 ko艣cio艂owi parafialnemu jeszcze jeden patron obok 艣w. Aleksego. Po remoncie ko艣cio艂a parafialnego ko艣ci贸艂ek 艣w. Leonarda coraz bardziej zaniedbywano. W encyklopedii Orgelbranda (wydanie z 1865 roku) pod has艂em Przedb贸rz znajdujemy informacj臋, 偶e „jest tu jeszcze drugi ko艣ci贸艂ek murowany z kamienia, zwany szpitalny, kt贸ry wszak偶e z powodu staro艣ci i zniszczenia, zosta艂 opuszczony”. Wg „Dekanatu…” ko艣ci贸艂ek 艣w. Leonarda ca艂kowicie rozebrano w 1878 roku, ale „S艂ownik geograficzny Kr贸lestwa Polskiego i innych kraj贸w s艂owia艅skich”, t. IX, wydany w 1888 roku pisze, 偶e obok ko艣cio艂a parafialnego „obecnie P. posiada ko艣ci贸艂ek przy przytu艂ku dla starc贸w i kalek”. Po jego rozbi贸rce, za zezwoleniem biskupa Juszy艅skiego, kamie艅 zosta艂 wykorzystany do budowy ogrodzenia cmentarza przy ko艣ciele parafialnym.
|
« poprzedni artyku | nast阷ny artyku » |
---|